Kilka słów do grzesznika który nie tylko, że sam głosem Bożym gardzi i nawrócić się nie chce lecz i drugich przez gorszące mowy i zły przykład z drogi cnoty zwieść usiłuje.

Jeśliś przez swoją złość, a może przez świętokradztwa ściągnął jako Judasz karę zaślepienia i odrzucenia, iż widząc nie widzisz a słysząc nie słyszysz, j do tego stopnia przyszedłeś bezbożności iż zabrnąwszy głęboko w złośliwości, gardzisz jako Kain głosem Bożym i nie boisz się kary strasznej, która cię nieomylnie czeka — a co gorsza, jeśliś postanowił rozmyślnie trwać w niepokucie i za marny zysk, za podłą bydlęcą roskosz, zrzec się na zawsze Boga i wiecznej szczęśliwości, jeśli za niegodziwe uciechy świata tego chcesz duszę twa wydać na wieczne męki; jeśli już koniecznie chcesz być potępionym i nigdy nie oglądać Boga w niebie; Nie zazdrość przynajmniej drugim łaski Bożej, nie stawaj się szatanem, nie ciągnij drugich za sobą przez gorszące mowy, zły przykład i t. d. na wieczne potępienie, nie wydzieraj drugim skarbu najdroższego niewinności, nie zabijaj dusze najdroższa krwią Chrystusa Pana od śmierci wiecznej wybawione; nie ściągaj na siebie Biada straszne, którem Chrystus Pan zagroził zgorszycielom, tym wilkom drapieżnym, którzy najlepszemu Pasterzowi jego owieczki na zgubę porywają. — «Lepiej mu (zgorszycielowi) mówi Zbawiciel, aby zawieszono kamień młyński u szyi jego, i zatopiono go w głębokości morskiej. »  Lepiej by było — bo zgorszyciel każdy uwiazuje sobie kamień zgorszenia, który go nie w głębokość morską, lecz w przepaść piekielna wciągnie.— Gdyby żarłoczny wilk widział przy owcy uzbrojonego Pasterza, nie odważyłby się porywać owce, jakże ty możesz odważyć się duszę gubić drugiego przez zgorszenie, nad która czuwa najlepszy Pasterz Chrystus Pan, który dał życie za owce swojo, jak możesz udaremniać tę krew najdroższą, którą On za dusze przelał, i na Sądzie ostatecznym jako Bóg i Sędzia upomni się o krzywdę mu wyrządzoną.

Lecz nie tylko Chrystus Pan będzie domagać się z rak twoich duszy przez ciebie straconej, lecz i Anioł Stróż tej duszy i jej Patron Święty — a szczególnie Najśw. Panna Marya — staną też na sadzie Rodzice tej duszy, stanie i Pasterz duchowny, którego opiece ta dusza była powierzona, — staną ci wszyscy (jako mówi Pismo św. Ekkl. ks. mądr. V.) « przeciw tym którzy prace ich odjęli » którzy im duszę z rak wydarli a czartu oddali, staną i będą domagać się z rak twoich duszy przez zgorszenie straconej.

Dopóty grzech nie będzie odpuszczony póki szkoda nie będzie zwrócona, dopóki krzywda nie będzie wynagrodzona — lecz daleko trudniej zgorszonego na dobrą drogę naprowadzić do Boga nawrócić, niż umarłego wskrzesić. —

« Kto by wylał krew człowieka, będzie wylana krew jego — oko za oko, rękę za rękę — (ks. Mojż. 22.) więc duszę za duszę. »

 

Pomnij dusz zwodzicielu na to straszne Biada,

Które wszystkim co zwodzę, Chrystus zapowiada,

Zapowiada, ziści, gdy na sąd zasiądzie,

I dusz przez Cię zgubionych domagać się będzie.