Św. Piotr Nolasco założył pod wpływem objawienia Matki Bożej nowy zakon, którego celem było wykupywanie chrześcijan z niewoli
muzułmańskiej. Zakonnicy zobowiązywali się specjalnym ślubem do osobistego oddania się w niewolę, jeżeli byłoby to potrzebne do
uwolnienia jeńca. Św. Piotr umarł w Barcelonie 25 grudnia 1256 roku.
Wspomnienie św. Agnieszki, Dziewicy i Męczennicy. Drugie święto św. Agnieszki świadczy jak bardzo czczona była w Rzymie.
Deus, qui in tuæ caritátis exémplum ad fidélium redemptiónem sanctum Petrum Ecclésiam tuam nova prole fœcundáre divínitus
docuísti: ipsíus nobis intercessióne concéde; a peccáti servitúte solútis, in cœlésti pátria perpétua libertáte gaudére.
Boże, Tyś cudownie pouczył św. Piotra, by na wzór Twojej miłości obdarzył Twój Kościół nowym zgromadzeniem dla wykupu wiernych z
niewoli; spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy wykupieni z niewoli grzechu cieszyli się wiekuistą wolnością w niebieskiej ojczyźnie.
Deus, qui nos ánnua beátæ Agnetis Vírginis et Martyris tuæ sollemnitáte lætíficas: da, quǽsumus; ut, quam venerámur officio, étiam piæ conversatiónis sequámur exémplo.
Drugie wspomnienie św. Agnieszki
Boże, który co roku sprawiasz nam radość uroczystością świętej Agnieszki, Dziewicy i Męczennicy Twojej, daj, prosimy, abyśmy oddając jej cześć, szli także za przykładem jej świętego życia.
Fratres: Spectáculum facti sumus mundo et Angelis et homínibus. Nos stulti propter Christum, vos autem prudéntes in Christo: nos infírmi, vos autem fortes: vos nóbiles, nos autem ignóbiles. Usque in hanc horam et esurímus, et sitímus, et nudi sumus, et cólaphis cǽdimur, et instábiles sumus, et laborámus operántes mánibus nostris: maledícimur, et benedícimus: persecutiónem pátimur, et sustinémus: blasphemámur, et obsecrámus: tamquam purgaménta hujus mundi facti sumus, ómnium peripséma usque adhuc. Non ut confúndant vos, hæc scribo, sed ut fílios meos caríssimos móneo: in Christo Jesu, Dómino nostro.
Bracia: Widowiskiem staliśmy się dla świata, dla Aniołów i ludzi. My głupi dla Chrystusa, a wy mądrzy w Chrystusie; my słabi, a wy mocni, wy we czci, a my w pogardzie. Aż do tej chwili i łakniemy, i pragniemy, i nadzy jesteśmy, i policzkują nas, i tułamy się, i mozolimy się, pracując swymi rękoma. Złorzeczą nam, a my błogosławimy, prześladują, a my znosimy, potwarzają nas, a my się modlimy. Staliśmy się jako śmiecie świata tego, odrazą dla wszystkich aż do tej chwili. Nie żeby was zawstydzić to piszę, ale jako dzieci moje najdroższe upominam: w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
1 Kor 4:9-14
In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis: Nolíte timére, pusíllus grex, quia complácuit Patri vestro dare vobis regnum. Véndite quæ possidétis, et date eleemósynam. Fácite vobis sácculos, qui non veteráscunt, thesáurum non deficiéntem in cœlis: quo fur non apprópiat, neque tínea corrúmpit. Ubi enim thesáurus vester est, ibi et cor vestrum erit.
Onego czasu: Rzekł Jezus uczniom swoim: «Nie lękaj się, trzódko mała, gdyż spodobało się Ojcu waszemu dać wam Królestwo. Sprzedajcie, co posiadacie i dajcie jałmużnę. Sprawcie sobie trzosy, które nie niszczeją, skarbiec niewyczerpany w niebiesiech, dokąd złodziej się nie zbliży i gdzie mól nie psuje. Albowiem gdzie jest skarb wasz, tam i serce wasze będzie».
Łk 12:32-34
